شب ولادت حضرت فاطمه زهرا(س) وقتی جمع کوچکی از طلاب دور هم نشسته بودند و صحبت‌ها به آنجا می‌رسد که یکی از طلاب در روزنامه عکس دختری را با عنوان "زیباترین دختر روزگار" نشان می‌دهد و می‌پرسد اگر شما را مخیر کنند بین اینکه با این دختر به طور مشروع و قانونی ازدواج و هزار سال هم زندگی کنید، یا اینکه جمال علی(ع) را مستحباً زیارت و ملاقات کنید، کدام را انتخاب می‌کنید. همه دیدار با امام علی (ع) را مستحب می‌شمرند و زندگی با آن زن را انتخاب می‌کنند.
علامه شرح می‌دهد که حتی نتوانسته نگاهی به کاغذ بیندازد و آن را به نفر بعدی رد کرده است. بُغضی کرده بود و حس می‌کرد یک حالت خیلی عجیبی به او دست داده است. می‌گوید: تا آن وقت همچو حالتی ندیده بودم. شبیه به خواب و بیهوشی بلند شدم. حالت غیر عادی. یک دفعه دیدم یک اتاق بزرگی است، یک آقایی نشسته در صدر مجلس، تمام علامات و قیافه‌ای که شیعه و سنی درباره امام علی (ع) نوشته در این مرد موجود است. یک جوانی پیش من در سمت راستم نشسته بود. پرسیدم این آقا کیست؟ گفت: این آقا خود علی (ع) است، من سیر او را نگاه کردم. آمدم بیرون، رفتم همان جلسه، کاغذ رسیده دست نفر نهم یا دهم، رنگم پریده بود. نمی‌دانم شاید مرحوم شمس‌آبادی بود، خطاب به من گفت: آقا شیخ محمدتقی شما کجا رفتید و آمدید؟ نمی‌خواستم ماجرا را بگویم، اگر بگویم عیششان بهم می‌خورد، اصرار کردند و من بالاخره قضیه را گفتم و ماجرا را شرح دادم، خیلی منقلب شدند.»
گفته بود «بعد از جریان دیدار با امام علی(ع)، کتاب‌ها را که باز می‌کردم فکر می‌کردم؛ اینها را من قبلاً خوانده‌ام.»
علامه جعفری علاقه بسیاری به مولوی و دیوان اشعارش به ویژه مثنوی داشته است. با اولین نگاه به کتابخانه شخصی‌اش حجم کتاب‌های مربوط به مثنوی حکایت از این علاقه وافر دارد. تفسیری 15 جلدی که او در رابطه با مثنوی نوشته، میزان مطالعه و کار علمی‌ای را که استاد بر روی آن انجام داده است نشان می‌دهد.
پس از مثنوی، علامه ترجمه و تفسیر نهج‌البلاغه را در پی خوابی که یکی از بستگان نزدیکش دیده بود آغاز کرد. خوابی که در آن علامه امینی، صاحب الغدیر، خواسته نامه‌ای را به علامه جعفری برساند که در آن خواسته بود به علامه بگوید: ما اکنون در این عالم (برزخ) دیگر نمی‌توانیم کاری بکنیم ولی شما در آن دنیا در میدان کار هستید و می‌توانید درباره امیرالمؤمنین علیه‌السلام کار کنید.
https://www.mashreghnews.ir/news/362939
کد 68 = دیدار دوست
حدیث امام علی (ع) روی سنگ قبر اندیشمند زن آلمانی "آنه‌ماری شیمل"
"مردم خواب هستند پس هنگامی که می‌میرند، هشیار می‌شوند"
کد ۷۶ = آگاهی پس از مرگ
✍«جرج سجعان جرداق» در سال ۱۹۳۱ میلادی در منطقه «مرجعیون» لبنان و در یک خانواده مسیحی ارتدوکس و اصیل متولد شد. پدر و مادر وی اگرچه مسیحی بودند اما به امام علی (علیه السلام) عشق می‌ورزیدند و این عشق در منزل آنها متجلی بود به نحوی که بر سر در خانه خود عبارت «لا فتی الا علی، لا سیف الا ذوالفقار» را نصب کرده بودند.
خداوند متعال در قرآن مجید می فرماید:
وَیَقُولُ الَّذِینَ کَفَرُواْ لَسْتَ مُرْسَلاً قُلْ کَفَىٰ بِاللّهِ شَهِیدًا بَیْنِی وَبَیْنَکُمْ وَمَنْ عِندَهُ عِلْمُ الْکِتَابِ
کافران می گویند شما فرستاده خداوند نیستی، بگو کافیست که خداوند و کسی که علم کتاب در نزد اوست میان من و شما گواه باشد.
و پوشیده نیست که قرآن مجید، علم الکتاب را اقیانوسی از دانش می داند که اسرار هستی در آن نهان است، مثلاً در یک جا می فرماید:
وَمَا مِنْ غَائِبَةٍ فِی السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ إِلَّا فِی کِتَابٍ مُبِینٍ (11)؛ هیچ غیبی در آسمان و زمین نیست مگر اینکه در کتاب آشکار قرار دارد.
و در جای دیگر می فرماید: هیچ ذره ای در آسمان و زمین و یا کمتر و یا بیشتر نیست مگر اینکه خداوند آنرا می داند و در کتاب مبین قرار دارد.(12)
و در جای دیگر بطور واضح می فرماید: کلیدهای غیب نزد خداوند است، به جز او کسی از آن آگاه نیست، او می داند آنچه در خشکی و دریاست، هیچ برگی بر زمین نمی افتد مگر اینکه می داند، هیچ دانه ای در تاریکی زمین و هیچ تر و خشکی نیست مگر اینکه در کتابی واضح قرار دارد. و لا رطب و لا یابس الا فی کتاب مبین(13)
و بالاخره برای اینکه به عظمت این علم الکتاب بیشتر آگاه شویم نگاهی می اندازیم به داستان حضرت سلیمان و بلقیس که در قرآن مجید آمده است.
در این جریان، حضرت سلیمان از اطرافیان خود پرسید: کدامیک از شما تخت بلقیس را قبل از اینکه او و افرادش بیایند نزد من حاضر می کند؟ یکی از جنیان گفت: من آن تخت را قبل از اینکه شما از جای خود برخیزی حاضر می کنم!
در این میان قرآن می گوید: کسی که در نزد او دانشی بود قال الذی عنده علم من الکتاب گفت: من آنرا زودتر از بهم خوردن پلک چشم تو حاضر می کنم(14) و این کار را کرد.
توجه دارید که قرآن مجید دارنده این قدرت رابه عنوان کسی که اندکی از علم کتاب را دارد یاد می کند، و از این نکته معلوم می شود که دانش این کتاب باید بسیار گسترده باشد که اندکی از آن، اینگونه انسان را قدرتمند می کند و لذا در احادیث متعدد از اهل البیت علیهم السلام ذکر شده است که فرمودند: دانش آنکه بخشی از علم الکتاب را داشت در مقابل دانش کسی که تمامی علم کتاب را دارد همانند تری بال مگسی است از آب دریا (15)
آری و با تکیه بر همین علم و منبع بود که عده ای از اصحاب امام صادق علیه السلام مثل عبدالاعلی و عبیدةبن عبدالله بن بشیر همگی از امام صادق علیه السلام شنیدند که می فرمود: من می دانم آنچه در زمینها و آنچه در بهشت و آنچه در جهنم و آنچه بوده و آنچه خواهد بود، آنگاه حضرت اندکی درنگ نمود و چون دید که این سخن بر شنوندگان سنگین آمد فرمود: من اینها را از کتاب خدا می دانم، خداوند می فرماید: در قرآن است بیان همه چیز.(16)
روایات اهل البیت علیهم السلام قاطعانه اعلام می دارد که صاحب این علم، امیرالمؤمنین علیه السلام و پس از او ائمه اطهار علیه السلام از اولاد معصومین او می باشند.
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله به ابو سعید خدری که از آن آیه مبارکه پرسیده بود فرمود: او برادرم علی بن ابیطالب است.(17)
و امام صادق علیه السلام در حدیث صحیح فرمود: الذی عنده علم الکتاب هو المیرالمؤمنین علیه السلام؛ آنکه در نزد او دانش کتاب است همان امیرالمؤمنین علیه السلام است.(18)
یکی از اصحاب امام باقر علیهم السلام از حضرت در مورد آیه مذکور سؤال کرد، حضرت فرمود: ما (اهل البیت علیه السلام) هستیم و علی اول ما و برترین ما و نیکوترین ما بعد از پیامبر اکرم علیه السلام می باشد.(19)
امام صادق علیه السلام به عبدالله بن ولید فرمود: مردم در مورد پیامبر اولوالعزم و امیرالمؤمنین چه می گویند؟ عرض کردم: هیچکس را بر پیامبران اولوالعزم مقدم نمی کنند.
امام علیه السلام فرمود: خداوند تبارک و تعالی در مورد موسی علیه السلام فرمود: و کتبنا له فی الالواح من کل شی ء موعظة(20)؛ برای او در آن لوحها برخی از مواعظ را نوشتیم. و نفرمود تمامی موعظه ها را، و در مورد عیسی علیه السلام فرمود: و لیبین لکم بعض الذی تختلفون فیه؛(21) تا عیسی برای شما برخی از موارد اختلاف را بیان کند. و نفرمود همه آن را، اما در مورد امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود: قل کفی بالله شهیداً بینی و بینکم و من عنده علم الکتاب (22)؛ بگو خدا و کسی که تمامی علم کتاب نزد اوست میان من و شما برای گواهی کافیست.
و سپس حضرت برای اینکه عظمت این دانش، معلوم گردد به آیه دیگر استناد جسته فرمود: خداوند عزوجل فرموده است: و لا رطب و لا یابس الا فی کتاب مبین(23) آنگاه حضرت صادق علیه السلام فرمود: علم این کتاب (با این عظمت) نزد علی علیه السلام است.(24)
بزرگترین فضیلت قرآنی امیرالمؤمنین علیه السّلام
سلیم بن قیس گوید: مردی از علی بن ابیطالب علیه السلام پرسید: بزرگترین فضیلت خود را برایم بگو؟ حضرت فرمود: آنچه خداوند در قرآن نازل نموده است، پرسید: خداوند در مورد شما چه ناز ل نموده است؟ فرمود: سخن خدا که فرمود: وَیَقُولُ الَّذِینَ کَفَرُوا لَسْتَ مُرْسَلًا ۚ قُلْ کَفَىٰ بِاللَّهِ شَهِیدًا بَیْنِی وَبَیْنَکُمْ وَمَنْ عِنْدَهُ عِلْمُ الْکِتَابِ منظور خداوند از کسی که دارای علم و کتاب است من هستم.(25
از اهل سنت صاحب کتاب ینابیع المودة، شیخ حافظ قندوزی حنفی در باب 30 از کتاب خود احادیث متعددی در همین مورد روایت کرده است
----------------------
10) رعد، 4
11) نمل، 7
12) سبا،
13) انعام، 13
14) نمل ،4
15) تفسیر نورالثقلین، ج 4، ص 87 ازتفسیر علی بن ابرهیم
16) بصائرالدرجات، ص 127و128. و نزلنا علیک الکتاب تبیانا لکل شی ء -89ن
17) تفسیر نورالثقلین، ج 2، ص 523 از امالی صدوق (ره
18) همان، ج 2 ،ص 523 از تفسیر علی ابن ابراهی
19) همان، ج 2، ص 521 از اصول کاف
20) اعراف، 14
21) زخرف، 6
22) رعد، 4
23) انعام، 5
24) الاحتجاج، ج 2، ص 13
25) تفسیر نور الثقلین، ج 2، ص 52
---------------------
http://www.ghadeer.org/Book/1020/1525
پیشگوئیهای امیر المؤمنین علیه السّلام
سید محمد نجفی یزدی
کد ۹۷ = تمام علم کتاب نزد مولا امام علی است